لە ساڵی ١٩٨٥ و زووتریش لە شارەوانیی هەولێر مەساح بووم، بێجگە لە کارە هونەرییەکانم، ڕووپێوی و نەخشەسازییەکان، دەچوومە ن

مەنهەجی ئاین بۆ هەموو پۆلەکان لە کوردستان چەند کەسێک دایان ناوە، شارەزای دینن، بەڵام شارەزای دەروونی قوتابی نین، نازان

ئەم كاروانە چەند ماندووەلەژێر هەتاوی سووتێنەری ڕۆژگارێكدا ڕێ دەكاخۆی پێویستی بە سێبەرەبە تەمای بارانی هەورێكە بیابانیش

دیارە مەبەستیان لە ‹‹جیلی ئاڵتوونی›› نەوەی زێڕینە، نازانم کەی یەکەم جار، کێ، لە کوێ ئەو دەستەواژەیە بەکار هاتووە، هەرو

به‌ر له‌وه‌ى ماڵم به‌یه‌كجارى بهێنم بۆ هه‌ولێر، پێشتر به‌سه‌ردان ده‌هاتم و كه‌سانێكى ڕۆشنبیرم ده‌ناسى، به‌تایبه‌تى ئه‌

وا قوتابخانە کرایەوە لۆ سەرهێشانێ. حاڵم بەحاڵی داک و بابان نەبی، زیڕەیان لێوە دێت. جاران قوتابی دەچووە مەکتەبێ، بەس پێ

هێمنی شاعیر ناحەقی نەبوو بەسەرسوڕمانەوە بڵێت “لە ژیانمدا جارێک تووشی ئازاد عەبدولواحید بووم، پێم وا بوو لە چاو تەمەن و

١ لەمساڵدا کوردستان سێ بەهرەمەندی لەدەست دا، قەرەنی جەمیلی شێوەکار و زایەر عەبدوڵڵای ئەکتەر و سامی هادیی شاعیر.هەرسێک

برینه‌كان ده‌بنه‌ وشه‌، وشه‌كان له‌ جه‌سته‌ى مێژووماندا نابنه‌ برین، مێژوومان ڕووبارێكه‌ دووباره‌ لێى ده‌په‌ڕینه‌وه‌،

کوردستان پڕە لە ڕێخوارحەقە وەزارەتی ڕێخوارانی کوردستان هەبێت. ئەرێ ڕێخوار چییە، کێیە؟بنۆڕە دەوروبەرت، شۆفێری پاس دایمە

لەگەڵ بزاڤ و هەستی کوردایەتی ناوی کوردی لەناو منداڵان زۆرتر دەبێت، دایک و باوکە دڵسۆزەکانی کوردایەتی، وڵاتپارێز بوون،

ئەمڕۆ لە زۆربەی وڵاتان بەتایبەتی پێشکەوتووەکان، سوود لە بوارە جیاجیاکانی بەکارهێنانی تەکنەلۆجیا وەردەگیرێ بۆ سوودی مرۆ

نه‌یماوه‌ غه‌یرى زیكرێكى یا صه‌بوور له‌ كۆتاییی ساڵانى هه‌شتاكانى سه‌ده‌ى ڕابردوو (قورسیشه‌ منداڵی و هه‌راشیم بخرێته‌

هیچ زەرەر ناکەین بێتو کابینەی دەی حكوومەتی هەرێمی کوردستان بەبێ وەزارەتی ڕۆشنبیری بێت. دڵنیام پارە، شوێن، ستاف و کاتێک